اسماعیلیان پس از شیعیان دوازده امامی، دومین جماعت بزرگ مسلمان شیعی مذهب را تشکیل می دهند. آنها امامت را بعد از امام جعفر صادق (ع)، حق پسر بزرگ ایشان، اسماعیل ابن جعفر می دانند و آن را نیز به اسماعیل ختم می کنند؛ مگر قرامطه، که امامت را منتهی به پسر او محمد ابن اسماعیل می دانستند. فرقة اسماعیلیه در قرن دوم هجری تاسیس شد و در طی تاریخ به دلایل گوناگون و گاه در بلاد مختلف، به نام های گوناگون مانند فاطمیان، باطنیان یا باطنیه، تعلیمیه، فداییان، حشیشیه، سبعیه یا هفت امامی و حتی قرامطه شهرت یافت. اسماعیلیان امروز به عنوان اقلیتی دینی در بیش  از 25 کشور، در آسیا، آفریقا، اروپا، و آمریکای شمالی پراکنده هستند. در کتاب حاضر، خلاصه ای از تاریخ اسماعیلیان بیان شده و تمرکز نگارنده بر روی تنوع سنت های فکری و عقلانی و نهادهایی است که اسماعیلیان پدید آورده اند. هم چنین در کتاب به تاریخ نگاری اسماعیلی نیز توجه شده است.