دانش و اندیشه ی کنونی ما درباره ی خواب در خواب است. اگر (گفت خواب) را به گفتن درمی آوریم بیدار خواهیم شد. غفلت از خواب و جایگاه بنیادین آن در زندگی و جهان تاریخی آدمی چیزی جز خوابزدگی به بار نخواهد آورد. بر پایه ی چنین باوری بوده است که ما از سال ها پیش برنامه ای دراز آهنگ در قلمرو خواب پژوهشی تاریخی را پی ریخته ایم و در کنار پاره ای کارهای پژوهشی دیگر گام هایی در این راه برداشته ایم. آماج ما این است که پایه ها و مایه هایی برای پی افکندن یک سنت پژوهشی جدید در حوزه ی خواب شناسی، خواب نگاری و خواب پژوهی به ویژه با رویکرد و روش تاریخی پدید آوریم.