کتاب حاضر، به بررسی تاریخی و انتقادی داستان های عاشقانه منظوم پارسی تا پایان قرن ششم هجری می پردازد. در هر فصل که اختصاص به یک داستان یافته، ابتدا با اتکا به متون و منابع و تحقیقات دیگر محققان و آنچه در مقدمه و متن خود داستان ها آمده، درباره تاریخچه داستان و شهرت آن و شخصیت های آن از نظر تاریخی و موضوعاتی دیگر ازاین دست بحث شده و سپس نقد گونه ای از داستان به دست داده شده است و در این نقد گونه ها، انطباق کامل داستان های کهن با شیوه داستان نویسی امروزین، در نظر نبوده است. مؤلف همچنین به سیر داستان نویسی فارسی و مسائل و مشترکات داستان های عشقی پرداخته است.