با دیدن نخلستان به یاد او و دیدارهایشان در نخلستان افتاد. 
ناگاه قلبش لرزید، نفس به شماره افتاد، به سختی نفس می کشید سعی کرد نفس عمیقی بکشد شاید حالش بهتر شود.
اضطرابی تمام وجودش را گرفت. حسی غریب داشت، همان حسی که حضورش را به او در نخلستان نوید می داد، همان حس آشنا، همان حس زیبا در وجودش جریان پیدا کرد، حس دیدنش از راه دور... .