این داستان عرفانی، شرح سفر به ملکوت اول تا سوم و مشاهده ی سیمرغ است. به تصریح نویسنده: "پس از مدتی مدید، شاید چند قرن ملکوتی، فکر کردی که همه بی طاقت شده اند و فکر می کنند که باید اتفاقی بیفتد. لابد که سیمرغ باز با نقش تاریخی خود، آهنگ تازه ای دارد. لابد که حوصله ی سیمرغ هم از این همه سکوت و بی نیازی و تا حدودی بی خاصیتی پیرامون به تنگ آمده است. چیزی که خیلی اذیت کننده بود این بود که در هر حال بی نیازی چیزی بود از جنس نیاز. لابد که سیمرغ، روابطی با منابع موثق دارد و یا خودش موثق ترین منبع جهان هستی است".