کتاب مصوّر حاضر، داستانی آموزنده و تخیلی است که به زبان ساده و برای گروه سنّی «ب» تدوین شده است. هدف از نگارش این داستان، تشویق مخاطبان به دوستی و مهربانی است. در این داستان آمده است: گورکن پیر، برای اهالی جنگل، دوستی مهربان و آمادة کمک کردن بود. او خیلی خوب زندگی را می شناخت و می دانست به زودی در تونل می میرد ولی هیچ وقت از مرگ نمی ترسید. گورکن پیر یک شب پس از این که نامه ای برای دوستان خود نوشت وارد تونل بزرگی شد و بدنش را ترک کرد. با مرگ گورکن، همة حیوانات به خصوص موش کور ناراحت و غمگین بودند، آن ها دور هم می نشستند و از خوبی های گورکن تعریف می کردند. گورکن مهربان به هر کدام از آن ها چیزی آموخته بود که پس از مرگش می توانستند آن را به نحو احسن انجام دهند. اهالی جنگل به خاطر این هدایای عالی، به هم نزدیک شده بودند و در دلشان از گورکن تشکّر می کردند. پیام این داستان به مخاطبان این است که مهربانی و دوستی ها تنها چیزهای باارزشی هستند که در زندگی انسان ها باقی می ماند. همچنین همیشه باید یاد و خاطرة کسانی که به ما محبّت کرده اند و در زندگی ما تأثیرگذار بودند را حفظ کنیم.