ارتباط با قرآن و تعلیم و تربیت قرآنی باعث روی آوردن به اخلاق الهی و آداب شرع، برای رسیدن به کمال می شود که هدف اصلی آفرینش و انگیزۀ خلقت است. برای برقراری ارتباط با قرآن، هیچ گونه محدودیت زمانی و مکانی وجود ندارد. از نظر قرآن، سالک باید شکرگزار باشد و هنگام سختی از صبر و نماز یاری بگیرد و در انجام کارهای خیر تلاش و زمان را از دست ندهد. زبان شاکرانه، طبق آیات قرآنی، باعث هموار شدن راه انسان به سوی سعادت می شود. با طلب و درخواست آدمی، مسئلۀ ارتباط با خدا محقق می گردد و آدمی از ظلمت نجات می یابد و همه چیز را مظهر اسماء و صفات حق تعالی می بیند. ارتباط قرآنی، بر اساس سه ساحت شریعت، طریقت و حقیقت تنظیم شده است. این ارتباط، باعث ایجاد حس مثبت اندیشی و امید در سالک می شود و او را به کمال می رساند. نگارنده در کتاب حاضر به بررسی موضوعاتی از قبیل آب، آخرت، اسراف، ارادۀ الهی، اسلام، اطاعت، ارزش، بیم، تقوی، تمسخر، کار خیر، میراث، محبت، وحی، یاد و یاری خدا، یقین در قالب آیات قرآنی پرداخته است.