نویسنده با مطالعۀ کتاب‌های بسیاری درباره نماز متوجه این موضوع شد که تمامی این کتاب‌ها درباره اهمیت، آثار، اسرار، داستان‌ها آیات و احادیث، و احکام نماز است، اما جای یک موضوع مهم خالی است: «شیوۀ دعوت به نماز». با جمله‌ای از امام خمینی «ره» به نگارش کتاب جذب شده: موثرترین روش دعوت به نماز پرورش ریشه‌های فطری نماز است. در نتیجه طی چهار مرحله به تحقیق و بررسی مشغول شد: 1.کشف ریشه‌های فطری نماز، 2. بازشناسی این ریشه‌ها، 3. ارائۀ راهکارهایی برای پرورش آن‌ها، 4. پیاده‌کردن و آزمایش‌کردن آن‌ها.
از امتیازات این شیوه بین‌المللی‌بودن و تاثیرِ عمیق آنست. روش‌های افزایشِ دانش با تقویتِ انگیزه تاثیر کمی دارند و در سطح حرکت می‌کند، اما شیوۀ فطری چون در عمق جان انسان جای دارد خیلی زود به پایۀ عقیده می‌رسند و امکان ریزش آن کم است. شیرینی نماز و بندگی باید در جانِ بنده رخنه کند. بر اساسِ آیات و احادیث یکی از ریشه‌های عبادت و نماز سپاسگزاری از خداوند است. فرمان به عبادت از سمت خدا به‌خاطرِ آفریده‌شدن اولینِ برهان برای سپاسگزاری است. خداوند در سورۀ بقره می‌فرماید: یا ایها الناس اعبدوا ربکم. از اینجا فهمیده می‌شود که مخاطب، مردم هستند نه مسلمانان. مقصودِ آیه مردمی است که فطرتِ سپاسگزاری دارند. اگر می‌خواهید قدر نعمتی را بدانید فرض کنید اگر آن نعمت نباشد چه اتفاقی خواهد افتاد. آدمی اگر هر محبتی از کسی دریافت کند ذاتاً در پی جبران آن برمی‌آید، حال چه جبرانی آسان‌تر از شُکر؟
مدح کلیدواژۀ بعدی است. یکی از ریشه‌های نماز احساسِ ستایشگری یا مدح خداوند است. در فرهنگ قرآن همۀ موجودات، آیه‌ها و نشانه‌های خدا هستند و اگر نگاه توحیدی داشته باشیم می‌توانیم از نشان به سوی صاحبِ نشان حرکت کنیم.
سومین ریشۀ سپاسگزاری احساسِ نیایش‌گری است. انسان برترین و پیچیده‌ترین مخلوق هستی است و جهان و امکاناتش در اختیار او. اما این موجودِ برتر در حرکتِ خود به‌سوی کمال با نیازها و احتیاجات محاصره شده. حال این نیازها را با چه کسی در میان بگذارد و از که جوید؟ دیگران همچون او نیازمندند. پس در فطرتِ او روزنۀ امیدی است که او را به سرچشمۀ بی‌نیازی می‌کشاند. نتیجه این می‌شود که واژه صلاة به‌معنای نیایش و دعا است که طبق آیات قرآن در تمامِ ادیان وجود داشته. جوهرۀ نماز نیازخواهی و نیایش‌گری با خدایی است که انسان را دوست دارد و به او مهر می‌ورزد.
احساسِ پناه‌جویی
انسان با همۀ توانایی‌ها و برتری‌هایش نسبت به جاندارانِ دیگر آسیب‌پذیر نیز هست و نقاطِ ضعف بسیار دارد. آن پناهگاه خداست. وقتی انسان با خطر روبرو آغوشِ رحمت خدا به روی او گشوده است. احساسِ پناه‌جویی در فطرت تمام آدم‌ها، حتی کافران، است. نماز وسیله‌ای برای درخواستِ کمک از خدای حی غدیر است. آخرین مسأله مسألۀ شیطان است. خطری جدی که همواره در مقابله با هر امر خوبی قرار می‌گیرد. ویژگی‌های شیطان ،اهداف، ابزار و روش‌های شیطان و در آخر راه‌های مقابله و خنثی‌سازی وسوسه‌های او، پایان‌بخش قلم مولف شده.
رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَ أَرِنا مَناسِكَنا وَ تُبْ عَلَيْنا إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ  . بقره، ۱۲۸