سفینه ی نلسون ها شروع به پایین آمدن کرد. چیزی نگذشت که آن ها توانستند یک فرودگاه فضایی شلوغ را زیر پایشان ببینند. زاک پرسید: «آن سفینه ها دیگر چه هستند، پدر؟» او به پایین و به سفینه های کوچک فضایی ای نگاه می کرد که با سرعت به این طرف و آن طرف پرواز می کردند. پدر توضیح داد: «آن ها ماشین های نبولنی هستند. در نبولن، ماشین ها و قطارها در هوا پرواز می کنند. دیگر از دست انداز و چاله خبری نیست!»
کامپیوتر سفینه اعلام کرد: «فرود می آییم… فرود می آییم… فرود می آییم…»
و چند ثانیه بعد سفینه ی خانوادگی نلسون ها بر روی نبولن فرود آمده بود.