اگر بخواهیم از لحاظ فرهنگی، تاریخی و اجتماعی به بازخوانی سیمای اروپا در قرن بیستم بپردازیم، بی شک آثار خانواده “مان” و از آن میان رمان های هاینریش مان مراجعی بسیار پربار خواهند بود.هاینریش مان برادر بزرگتر توماس مان است که در سال 1871 به دنیا آمد. بنابراین او را باید نویسنده نیمه اول قرن بیستم بدانیم. دو اثر بزرگ اویعنی فرشته آبی وزیردست را بازتاب همه جانبه روح جامعه آلمان در اوایل قرن بیستم نامیده اند. آلمان در این دوران در زیر حکومت نظامی گرا و خودکامه قیصر ویلهلم دوم که میدانی به آزادی های مدنی و نهادهای مردمی نمی داد، در عرصه اقتصاد چنان رشد چشمگیری کرد که به زودی در سطح جهان به رقابت با انگلستان و فرانسه برخاست. جنگ های اول و دوم جهانی هرقدر زمینه روانی،فرهنگی و تاریخی داشته باشد، سرمایه ‍داری نظامی زده آلمان، بی شک یکی از بسترهای عینی آن بود و این بستر در سال های جوانی هاینریش مان شکل گرفت.هاینریش مان وجدان فریب ناپذیر همین جامعه بود و با طنزی روشن در آثار اجتماعی خود به درون کاوی در لایه های پنهان فکر و فرهنگ مردم روزگار خود می پرداخت. موضوع بیشتر داستان های او کاوش در درک اربابان جامعه از پدیده قدرت است و درون کاوی قدرت به او در بازپردازی سیمای ریاکارانه نوکیسه ها و فرصت طلب ها نگاهی باریک بین و نکته سنج داده است.“فرشته آبی” داستان یک دبیر جزم اندیش و کوته بین است که در عشق پیرانه سر به رقاصه ای عامی کارش به رسوایی و ریا می کشد. مان در این رمان نشان می دهد چگونه انسانی خودکامه که ضعف هایش را در پس ظاهری صالح پنهان می کند، سرانجام بر سر بزنگاه به سادگی دچار لغزش می شود و نقاب از چهره برمی دارد.“فرشته آبی” نام سینمایی این رمان است که در اصل با عنوان “استاد گند یا عاقبت مرد خودکام” منتشر شد ولی به دلیل اقبال جهانی که نسبت به فیلم نشان داده شد، بیشتر به فرشته آبی شهرت دارد.