نوشتن کتاب توسط یکی از نزدیک ترین افراد به شهید توقع رو بالا می بره.
حقیقتا از آقای بنی لوحی باید پرسید که چطور در خاطرات یک فرمانده سپاه(فرماندهی چند لشکر) خاطرات نظامی، نبوغ فرماندهی، اطلاعات نظامی و حتی سیاسی پیدا نمی شود؟ 
یعنی آقا مصطفی ردانی تمام عملیات ها را با توکل به خدا و توسل به حضرت زهرا (س) جلو میبردن؟ 
شناسایی نداشتن؟ 
کالک نمی کشیدن؟ 
برنامه ریزی نداشتن؟ 
چینش نیرو نداشتن؟ 
ظلمی که بعضی از نویسنده ها به شهدای ما کردن، شاید دشمن نکرده باشه. 

        

          بوی باران؛ سید علی بنی لوحی؛ انتشارات راه بهشت؛ چاپ یازدهم. 
کتابی در مورد حجت الاسلام شهید مصطفی ردانی پور، فرمانده سپاه سوم.
آدم فوق العاده جالبی بود و کتاب هم کتاب جالبی شده به دفعات هم چاپ شده است
من چاپ یازدهم رو خوندم. با توجه به این که حدود سه یا چهار سال پیش بود، تیراژ قابل توجهی بود.