داستان حاضر درباره ی دختر زشتی است که از کودکی به خاطر زشت بودن از جامعه طرد می شود. او روزی با مشاهده ی تظاهرات مردم علیه رژیم پهلوی، در صف خواهران قرار می گیرد و از یکی از زنان، درباره ی زشتی یا عدم زشتی چهره ی خود، سئوال می کند و زن می گوید: "زشت، دشمنان خدا هستند. زشتی از آن هاست. زشتند که با خدای زیبا دشمنی می کنند. تو بنده ی خدا هستی. خدا تو را آفریده، ما هرچه را خدا آفریده قبول داریم و خدا زشتی را نیافریده. آن ها که انسانیت را "انسان" می بینند، می دانند انسانیت، همه ی زیبایی است".