«امیل دورکم»، جامعه شناس فرانسوی، چهره ای برجسته در تکوین و توسعة جامعه شناسی است و در تبدیل فلسفة پراطناب «کانت» و دیگران به رشته ای نظام مند، سهم بسزایی دارد. نویسنده در این کتاب، دستاوردهای فراوان او را بررسی و آنها را در بافت اجتماعی و فکری شان نشانده است. علاوه بر این شرح موجزی از عناصر اصلی جامعه شناسی دورکم را عرضه و علت تاثیر عمیق وی بر تحولات بعدی در این رشته را بررسی کرده است. نیز زمینة تاریخی و سیاسی آثار دورکم را مورد ملاحظه قرار داده و کامیابی او در پایه گذاری جامعه شناسی بر بنیانی مستحکم و دانشگاهی را به تصویر کشیده است. کتاب حاوی شرح انتقادی دربارة چهار پژوهش عمده ای است که نمایانگر سهم دورکم در جامعه شناسی اند: «تقسیم کار در جامعه»، «خودکشی»، «قواعد روش جامعه شناختی» و «صور بنیانی حیات دینی».