کتاب حاضر داستانی فارسی با موضوع برده داری، نوشته شده است. وقایع این داستان در حدود سال 1859 ـ 1858 در ایالت جورجویا در جنوب شرق آمریکا است. در این داستان به نیروی پنهانی که در خدمت سرمایه داران و در جهت نابودی حقوق اولیه و بدیهی انسانی قرار گرفت، توجه شده است. نیرویی که بر تقویت ستمکاران و تضعیف مظلومان همت گمارده؛ چنانکه وظیفه ای متضاد داشته است. نیرویی که در کنار تهدید و زور، این جمعیت کثیر را توانسته به بند بکشد. ترسیم انحطاطی است که حاصل به قهقرا رفتن اصول اولیه انسانی بود. 152 سال قبل از آنکه یک رنگین پوست به ریاست جمهوری آمریکا نائل گردد، رویدادی که تئودور میچ، برده دار بزرگ این داستان، آن را پیش بینی کرده بود. همچنین هشتاد سال پس از تصویب اعلامیه استقلال آمریکا و حدود چهار سال قبل از به قدرت رسیدن آبراهام لینکلن و آغاز جنگ های داخلی آمریکا و در زمان ریاست جمهوری «جیمز بیوکنن» فردی که چون اکثریت قریب به اتفاق اسلافش، مروج نفرت و خشونت علیه رنگین پوستان بود. او در آستانه التهابات داخلی کشور و بحران های فزاینده به ویژه مبتنی بر القای برده داری، تأکید کرد که آفریقایی تبارها از حقوق شهروندی محروم هستند و آن ها هیچ گاه نمی توانند به عنوان شهروند ایالات متحده آمریکا انتخاب شوند. همچنین اعلام کرد که دولت های فدرال حق لغو برده داری را ندارند. بیوکنن فکر می کرد که این تصمیمش آمریکا را متحدتر خواهد کرد ولی باعث شد تا کشور روز به روز، بیشتر دچار هرج ومرج گردد. داستان این رمان، واقعی نبوده و نام های افراد و مکان ها عاریتی و هرگونه تشابه اسامی اتفاقی می باشد.