رایلی به دست های در هم گره خورده شان نگاه می کند و می گوید: «چه کار می کنی؟» پسرک هنوز خواب آلود است. برای لحظه ای هرچند کوتاه، رایلی می تواند لبخندی که بی اختیار روی لبانش نشسته را حس کند. لمس بشر. از وقتی این ویروس شروع شده بود، چنین چیزی را حس نکرده بود. نه دست دادن؛ نه آغوش؛ نه بوسه. دستش را عقب نمی کشد. در عوض دست موسی کوچولو را اندکی فشار می دهد.