دنیای قبل از تولد، دنیای پیچیده ای است که اکثر ما، بدان توجهی نداریم و فکر می کنیم باید بعد از تولد کودک، کار تربیت و تعلیم را شروع کنیم. ما هرچقدر منطقی و حساس باشیم و عاقلانه رفتار کنیم، مراحل رشد کودک ما، بهتر انجام خواهد شد. کودکان، دنیایی زیباتر از دنیای بزرگ ترها دارند. آن ها با کمال صداقت و مهربانی، با ما رفتار می کنند و ما نیز متقابلاً باید، آن ها را دوست داشته باشیم. اگر می خواهیم اتفاق مهمی در زندگی آن ها پدید آید، باید طرز رفتار کردن با آن ها را بلد باشیم. اگر به کودکان خود، شخصیت بدهیم، انگیزه بیشتری برای زندگی پیدا خواهند کرد و خلاقیت بیشتری از خود نشان خواهند داد.