تاکنون شده به این نکته توجه کنید که از منظر جهان سرمایهداری، تمام بازوهای رسانهای صنعت فرهنگ و نئولیبرالهای سرتاسر جهان، تنها چیزی که ناممکن است، بدیلی برای سرمایهداریست؟! انبوهی کتاب زرد با جلدهای قرمز، شبانهروز در حال انتشار هستند، کتابهایی که ماجراهایی مخوف و عموما کذب دربارهی حکومتهای منسوب به کمونیستی روایت میکنند. بهطور مداوم، ژورنالیستهای کذاب خارجی و ایرانی درحال نوشتن پیرامون دهشت حکومت چین امروز با پسوند کمونیستی هستند، بدون اینکه حتی یک بار راستش را بگویند و صداقت به خرج بدهند که این چین یکی از دو غول بزرگ جهان سرمایهداریست. البته روشنفکری واقعی در جهان، همان فیلسوفان، جامعهشناسان و اقتصاددانان چپ، کاری به این مهملبافیهای سربازان ارتش سرمایهداری ندارند و کار خودشان که اندیشیدن و ارائه‎ی پیشنهاد برای ساختن جهانی انسانیست را پیش میبرند. کتاب «بدیلهای سرمایهداری: طرحهایی برای یک اقتصاد دموکراتیک» نوشتهی دو متفکر مهم دوران ما، رابین هانل و اریک الین رایت، بر ثنویت اقتصاد بازارو برنامهریزی متمکز دولتی خط بطلان میکشد و پیشنهادهای پویا و فکرشدهای با انبوهی تحلیل و تفسیر ارائه میدهد که میتوان در مقام راهحلهایی دموکراتیک برای ادارهی اقتصادی جامعه به آنها تکیه کرد. نویسندگان این کتاب، ایدههایی همچون اقتصاد مشارکتی و ایستادن بر سر مواضعی مثل مدیریت شورایی بنگاههای اقتصاد را با بینشی چندسویه و عمیق مطرح کرده و با پیش کشیدن ایدههایشان دست به دیالوگی راهگشا برای برونرفت از فضاحت کنونی سرمایهداری میزنند. بدیلهای سرمایهداری تأکید بر وفاق جمعی بر بستر همین ایدههای نوآورانه است که به جای منظر تقدیم دودستی قدرت به صاحبان ثروت، به امکانهای واقعی قدرت اجتماعی در وضعیت اکنون جهان میاندیشد.