«بادسر»، دومین رمان ناصر نخرزی مقدم، روایتی عاشقانه و
دغدغه­مند از انسان امروز در گوشه­یی مغفول مانده در سرزمین
پهناوری است که روزگاری مهد حکایت­ها و اسطوره­های ماندگار
تاریخ ایران بوده است. آنچه بر ماه­گل، زن جوان رمان می­گذرد،
جدای از موقعیت جغرافیایی رویداد، بارها برای زنانی از جامعه
امروز ایران اتفاق افتاده است و در پستوی تعصب سرپوش
گذاشته شده است. اهمیت «بادسر» از همین بابت است.
دختری کم سن و سال با مردی میانسال ازدواج می­کند.
مرد از مشکلی که در ذهنیت کودکی­اش شکل گرفته رنج
می­برد. اردوان در برقراری ارتباط با ماه­گل، جاهایی دچار تردید
می­شود و این ناتوانی او را پرتاب می­کند به تفکری تلخ. جدای از
این داستان عاشقانه­ی مالک هم هست که ماه­گل را دوست
داشته است و اتفاقی او را از دختر مورد علاقه­اش دور می­کند.
افراد دیگری نیز اثرات مخرب خود بر این خانواده می­گذارند.
فصل­های کوتاه و نثر روان این التهاب­ها را شدت می­بخشد و
رمان را خواندنی­تر می­کند.
نخزری مقدم، برنده­ جایزه­ی کتاب سال استان سیستان
و بلوچستان است و در جشنواره کشوری داستان کوتاه
منطقه­ای زاهدان شده است.
به شهادت نقدهایی که بر «بادسر» نوشته شده است و استقبال
مخاطبان، دومین رمان نخزری مقدم نوید نویسنده­یی را می­دهد
که هم خواننده را مد نظر دارد و هم به معیارهای داستان نویسی
وقوف دارد...
سه معلم سپاه دانش شکایتی تنظیم کرده­اند که تو بارها سر راه
دختران روستایی، وقت رفتن مدرسه اذیت­شان کرده­ای. بارها
خواسته­اند دست از کار بی­شرمانه­ات برداری وگرنه به قانون
شکایت خواهند کرد. اما گوش نکرده­ای. حتی خواسته­ای شبانه
سروقت دختر کدخدا بروی. پای ورقه انگشت آبی کدخدا و
دخترش دیده می­شد...