«بادسر»، دومین رمان ناصر نخرزی مقدم، روایتی عاشقانه و دغدغه­مند از انسان امروز در گوشه­یی مغفول مانده در سرزمین پهناوری است که روزگاری مهد حکایت­ها و اسطوره­های ماندگار تاریخ ایران بوده است. آنچه بر ماه­گل، زن جوان رمان می­گذرد، جدای از موقعیت جغرافیایی رویداد، بارها برای زنانی از جامعه امروز ایران اتفاق افتاده است و در پستوی تعصب سرپوش گذاشته شده است. اهمیت «بادسر» از همین بابت است. دختری کم سن و سال با مردی میانسال ازدواج می­کند. مرد از مشکلی که در ذهنیت کودکی­اش شکل گرفته رنج می­برد. اردوان در برقراری ارتباط با ماه­گل، جاهایی دچار تردید می­شود و این ناتوانی او را پرتاب می­کند به تفکری تلخ. جدای از این داستان عاشقانه­ی مالک هم هست که ماه­گل را دوست داشته است و اتفاقی او را از دختر مورد علاقه­اش دور می­کند. افراد دیگری نیز اثرات مخرب خود بر این خانواده می­گذارند. فصل­های کوتاه و نثر روان این التهاب­ها را شدت می­بخشد و رمان را خواندنی­تر می­کند. نخزری مقدم، برنده­ جایزه­ی کتاب سال استان سیستان و بلوچستان است و در جشنواره کشوری داستان کوتاه منطقه­ای زاهدان شده است. به شهادت نقدهایی که بر «بادسر» نوشته شده است و استقبال مخاطبان، دومین رمان نخزری مقدم نوید نویسنده­یی را می­دهد که هم خواننده را مد نظر دارد و هم به معیارهای داستان نویسی وقوف دارد... سه معلم سپاه دانش شکایتی تنظیم کرده­اند که تو بارها سر راه دختران روستایی، وقت رفتن مدرسه اذیت­شان کرده­ای. بارها خواسته­اند دست از کار بی­شرمانه­ات برداری وگرنه به قانون شکایت خواهند کرد. اما گوش نکرده­ای. حتی خواسته­ای شبانه سروقت دختر کدخدا بروی. پای ورقه انگشت آبی کدخدا و دخترش دیده می­شد...