نویسندگان با نقد پیش‌فرض‌های رایج در برنامه‌ریزی توسعه مانند مسئله‌محوری و الگوسازی، به دنبال یافتن راهکاری برای مشارکت واقعی و فراگیر مردم در پیشرفت کشور هستند. کتاب ضمن طرح پرسش‌های اساسی درباره نسبت میان پیشرفت منطقه‌ای و ملی، به دنبال معرفی گفتمان جدید پیشرفت منطقه‌ای ایران است