نگارنده در این مجموعه روابط ایران و اسرائیل را در پنج حوزه ی سیاسی، اقتصادی، امنیتی ـ اطلاعاتی، نظامی و فرهنگی طی سه دهه (1357-1327) تجزیه و تحلیل نموده است. فصل نخست کتاب حاوی اطلاعاتی درباره ی سرزمین فلسطین، ساختار حکومت اسرائیل و مواضع ایران در برابر فلسطین است که پس از آن ابعاد مختلف روابط ایران و اسرائیل در حوزه ی سیاسی، اقتصادی، امنیتی ـ اطلاعاتی، نظامی و فرهنگی بررسی شده است. طی این بخش ها نویسنده نتیجه می گیرد: "روابط ایران و اسرائیل از سال 1327 تا کودتای 28 مرداد 1332، محدود و از تعادل و توازن نسبی برخوردار بود. اما پس از کودتا تا پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 این روابط از تعادل و توازن نسبی و تاثیرپذیری یکسان براساس عرف بین المللی برخوردار نبوده، بلکه این روابط با تاثیرگذاری آشکار و پنهان اسرائیل بر ایران در ابعاد گوناگون سیاسی، اقتصادی، امنیتی، اطلاعاتی، نظامی و فرهنگی تحقق یافت. در قسمت پایانی عوامل موثر تمایل متقابل و مشترک ایران و اسرائیل در ایجاد روابط و مهم ترین عوامل بازدارنده ی کلی و محوری تشریح شده است.