پوریا عالمی مدتی در مجله چلچراغ صفحه‌ای داشت به نام آسانسورچی. هر هفته، با توجه به اتفاقاتی که در آن هفته گذشته بود، یک نفر سوار آسانسور می‌شد و چند دقیقه‌ای با آسانسورچی هم‌کلام. آن موقع خیلی دوستش داشتم، الان هم از خواندنش لذت بردم، اما یادم نمی‌آمد این شخصیتی که سوار آسانسور شده به چه بهانه‌ای سوار شده و این اشارت‌ها مربوط به کدام اتفاق است. 
چسبید اما نه به اندازه‌ی وقتی که تازه از تنور درآمده بود...