روز اعزامشان رسید،قرار بود به بجنورد بروند و از آنجا اعزام شوند.زینب هم چادر سرش کرد و دنبال پسرش راه افتاد که تا بجنورد راهی‌اش کند.وقتی که سوار اتوبوس شدند،میرزا گفت:《مامان نیا!نگاه کن،یک کدوم از این رزمنده‌ها مامانش باهاش نمیاد.》
زینب با ناراحتی گفت:《اصلاً اینا بچشون رو انداختن دور!من که تورو ول نکردم.》
-نه مامان!اینطوری  که میگی نیست.تو گفتی منو به خدا می‌سپاری.پس اون خودش مراقبم هست.
و این بار هم مثل هر بار،میرزا برنده شد،زینب خانم برگشت و آن ها هم از بجنورد عازم شدند.