"دریای جنوب"، "تسبیح"، "زایش اول"، "اسفندیار"، "زایش ابدی"، "زخم شانه های مسیح" و "دختر گرجی" عنوان نوسروده های این مجموعه است. برای نمونه، شعر "زایش ابدی" این گونه آغاز می شود: من از سودای سودابه به تو پناه آوردم/ من از سودای سودابه/ به هزار زخم بر لب/ از لای حصیرهای حصر شده/ در لای هزارلای دهنت گم شده ام/ گم شده/ در گمنامی کلاف سردرگم، هزار تابلویی که پشت در پشت بر هم تافته اند.