آنچه مرا به نوشتن این کتاب برمی انگیزد، نقد ذهنیت خانم دانشور در پهنه هایی است که تاکنون یا درباره آن نوشته نشده و یا آن چه را نوشته شده، یک سویه یافته ام.
من خواسته ام به خیال خود آن بخش از سایه های ذهن و زبان ایشان را روشن کنم که دیگران پروای آن نداشته اند و با الهام از حافظه تاریخی نسل پیش از انقلاب و با توجه و به رهیافت های نقد ادبی پس از انقلاب، سیمایی جامع تر در محدوده رمان های اخیرشان ترسیم کنم.