موضوع شناسی و بررسی جایگاه سحر و ساحری در فقه شیعه و حقوق موضوعه جمهوری اسلامی ایران است. با توجه به این که سحر در بسیاری موارد، باعث گمراهی مردم و تحریف حقایق و متزلزل ساختن پایه های اعتقادات دینی افراد ساده لوح و غیرمطلع می شود و هم چنین موجب رواج فرقه های انحرافی می گردد، در اسلام حرام و از گناهان کبیره به شمار آمده است. البته قانون گذار جمهوری اسلامی، سحر را در شمار جرایم مندرج در قانون مجازات اسلامی فعلی قرار نداده است. بخش قابل توجهی از این نوشتار به موضوع شناسی سحر و بررسی برخی موارد شبیه به آن، مانند: شعبده، کهانت، کتب ضلال و هیپنوتیزم در فقه اختصاص یافته و در پایان کتاب، ابتدا جایگاه سحر در حقوق موضوعه پرداخته شده و سپس این جایگاه در لایحه قانون مجازات اسلامی، مورد نقد و ارزیابی قرار گرفته است.