جلد دوم از کتاب شامل معرفی و روش های بررسی جنگل های "مانگرو" در ایران، به ویژه در ناحیه ی جنوب است که برای نمونه نتایجی از این دست را دربردارد: "بررسی های به عمل آمده در کلیه ی مناطق استقرار نشان داده اند که جنگل های مانگرو ایران جنگل هایی خالص از گونه ی حرا هستند. بخش کوچکی از جنگل های واقع در بندر سیریک، واجد گونه ی چندل می باشد.... جنگل های مانگرو ایران ساحلی هستند و در حاشیه ی خورهای مخلوطی ساحلی ـ رودخانه ای در زون اختلاط مصب ها، درخورهای نوار ساحلی، کنار راه های آبی و کانال های طبیعی، اراضی جزر و مدی، دلتاها و لاگون ها دیده می شوند.... جنگل های مانگرو ایران از طریق زادآوری طبیعی (تجدید حیات طبیعی) و در صورت لزوم بازآوری مصنوعی (تجدید حیات مصنوعی) ازدیاد و توسعه می یابند...".