در «پست چی نرودا»، داستان روایی با زبان سوم شخص، شرایط سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شیلی روایت می شود. در این داستان، شیلی در ایزلانگرا به تصویر درآمده است. تصویرسازی از ظهور گروه اجتماعی نوپا، که تن به نظام کهنة موجود در جامعة شیلی نمی دهند، بدون کم ترین نشانی از شعارزدگی انجام گرفته است. نماد این گروه، در آغاز داستان، شخصیتی کم سواد و گریز از کار معرفی می شود. آشنایی او با پابلو نرودا بر اساس شغل نامه رسانی و نیازش به یک خودنمایی ساده موجب رشد فرهنگی وی می گردد؛ به گونه ای که او در پایان داستان، آرمان های فردی خود را فراموش کرده و تنها کسی است که زیر سایة یورش پلیس پینوشه، بر بالین نرودای محتضر حضور دارد.