انسان ها با مشاهدۀ برآمدن خورشید، پیچش صدای باد در میان درختان و آمدن روز از پی شب و بهار از پی خزان و زمستان، در اندیشه فرو می رفتند و دربارۀ جهان پیرامون خویش پرسش می کردند و آنگاه بدین پرسش ها چنین پاسخ می دادند که نیروهای طبیعت را روان هایی است که بعضی نیکو و بعضی شیطانی هستند. این عقاید سرآغاز نخستین دین های نوع بشر بود و به مرور موجب شد که آدمیان، طبیعت، جانوران و نیاکان خویش را بپرستند. آنگاه پس از سال های سال از طبیعت پرستی دست شستند و بت پرستی را شعار خود ساختند و چون شمار بت ها فزونی گرفت دانایانی پدیدار شدند و دریافتند که بت پرستی کار خردمندانه ای نیست و بر اثر این آگاهی، دین های بزرگ پدیدار شدند. آنگاه خدای واحد، جای خدایان بی شمار را گرفت. ایمان به چنین خدایی بزرگ ترین پیشرفت نوع بشر بود. اکنون دین های بزرگ خود را با وظیفۀ خطیری روبه رو می بینند که همانا کوشش برای حفظ صلح است. کتاب حاضر به معرفی و سرگذشت دین های بزرگ مانند دین های سرزمین هند، دین های چین و ژاپن و آیین زرتشت، یهود، مسیح، و اسلام اختصاص یافته است.