نماز که لغت عربی آن «صلاه» است به معنای خدمت و بندگی، طاعت و فرمان برداری، سجود، سر به زمین نهادن، تعظیم، تکریم، پرستش و عرض نیاز می باشد. نگارنده در کتاب پیش رو، با بهره گیری از متون ادب فارسی و اشعار شاعرانی چون شهریار، فردوسی، نظامی، بابافغانی و... به بیان و تشریح فلسفة نماز و نقش  آن در زندگی انسان پرداخته و علل سبک شمردن نماز و بی توجهی به آن را در میان برخی از افراد مورد بررسی قرار داده است.