خب من وقتی یه مجموعه داستان کوتاه یا یه نشریه رو میخونم به این فکر میکنم که از مجموعه ای که خوندم کدوم رو به خاطر میسپرم و دلتنگش میشم و میتونم بگم از این ناداستان هیچکدوم از روایت ها برای من اونقدر واووو نبوده ، شاید با ارفاق بتونم دوشنبه های رزا خانم و یا مادربزرگ سمی رو انتخاب کنم ،اما اون ها هم اونقدری عالی نبودن ،انگار روایت ها رو کسی نوشته که سواد نویسندگی نداشته،هیچ نقطه خاصی نداشت یا اگر موضوع خوب بود نوع روایت خوب نبود ،فکر نمیکنم دیگه ناداستان بخرم ،چون یک کتاب می گیری و ازش خوشت میاد با توجه به نوع سلیقه کم کم دستت اومده ،اما ناداستان میخونی و ممکنه از هیچکدوم از روایت ها خوشت نیاد ،علاوه بر اون تصویرها برای من خیلی ضعیف بودن به نسبت ناداستان بازی و خانه ،بنظرم بهتره از آدم هایی که قلم قوی تری دارند استفاده می کردند،دوستش نداشتم نه...