پژوهشی در مورد ابعاد مختلف دعا، آداب دعا کردن و عوامل و موانع استجابت آن است. در این کتاب با استناد به آموزه های اسلامی نخست به بحث در مورد اهمیت و جایگاه دعا در دین اسلام پرداخته شده و سپس طریقه دعا کردن و همچنین شرایط فرد دعاکننده بیان گردیده است. نویسنده دعا را مغز عبادت، سلاح انبیای الهی و مؤمنان، چراغ تاریکی ها، عمود دین، نور آسمان ها و زمین، نشان خداشناسی، کلید فتح منزل ها و جایگاه های بلند انسانی، مایه رحمت الهی، سپر مومن در مقابل بلاها و بهترین راه برای تقرب به درگاه الهی خوانده و رعایت برخی از آداب ظاهری و باطنی برای استجابت دعا و تأثیرگزاری آن را بیان کرده است. وی معتقد است اگر کسی از ته دل و عمق جان خدا را بخواند و حالت تضرع و زاری در هنگام مناجات داشته و امید واثق به اجابت دعای خویش داشته باشد به طور قطع و یقین خداوند حاجات او را برآورده نموده و امورات او را کفایت می کند.