آگاهی و شناخت از تحولات منطقه ای و سنجش موفقیت قدرت های خارجی در منطقه، یکی از مولفه های مهم در سیاست گذاری به شمار می آید. افغانستان و عراق توانستند الگوهای جدید مدیریت و اجرای برنامه های امنیت داخلی پس از منازعه را پیش روی ایالات متحده و دیگر قدرت های خارجی بگذارند. از این رو سنجش تلاش های بین المللی و ایالات متحده در پی ریزی ساختارهای امنیت داخلی به ویژه در عراق و افغانستان برای طراحی سناریو ها حائز اهمیت است. نویسندگان در کتاب حاضر، با بررسی چارچوب نظری امنیت داخلی تلاش می کنند به دو پرسش پاسخ دهند: 1- تلاش های ایالات متحده و نیروهای ائتلافی در بازسازی نهادهای امنیت داخلی تا چه اندازه موفقیت آمیز بوده است؟ 2- برای عملیات جاری و آینده مهم ترین درس ها کدامند؟. در کتاب برای پاسخ به این پرسش ها نخست، چارچوب نظری امنیت داخلی بررسی شده، سپس موفقیت این نظریه در کوزوو، افغانستان و عراق تحلیل می شود. در ادامه نتایج این داده ها با داده های شش مورد مطالعه ای؛ پاناما، السالوادور، سومالی، هائیتی، بوسنی و تیمور شرقی مقایسه شده است.