پژوهشی عقلی و نقلی در مورد ماهیت «علم ائمه» و کیفیت و کمیت آن است. در این اثر از منظری قرآنی، روایی، فلسفی و کلامی به تبیین ابعاد مختلف و مراتب علم امامان معصوم پرداخته شده و اثبات شده است که تمامی علوم آنان از امور دینی و غیردینی از نوع «علم حضوری» بوده که این نوع از علم کاملترین علم بوده و اشتباه در آن راه ندارد. علم امامان به امور مختلف آسمان و زمین، احکام دین، ظاهر و باطن قرآن، احوال مردم، اسما و صفات الهی و نیاز همه مردم به علوم آنان، ارث بردن ائمه از پیامبراسلام(ص) در تمامی علوم ایشان و پاسخ برخی از شبهات در مورد ماهیت و مقدار علم ائمه از اصلی ترین مفاد این کتاب است که با رویکردی عقلی و نقلی به تبیین آن ها پرداخته شده است.