کتابی که در دست دارید مجموعه جستارهایی است که در زمینه‏ ی مصائب جمعی و فاجعه‏ های طبیعی در ایران نوشته‏ ام. این جستارها درباره‏ ی زلزله، سیل و بحران پاندمی کرونا یا ویروس کووید-19 است که هم‏ اکنون در ایران و جهان شیوع دارد. این جستارها چند ویژگی مشترک دارند. نخست اینکه همه ‏ی آنها معطوف به فاجعه‏ های طبیعی هستند که در سال‏های اخیر جامعه‏ ی ایران را درگیر خود ساختند. برای خوانندگان ایرانی این فاجعه‏ ها کاملاً آشنا هستند و درگیر آنها بوده ‏اند. دوم، این جستارها تلاشی است برای فهم‏ پذیر‏کردن و زبان ‏بخشی به ابعاد اجتماعی و فرهنگی این فاجعه‏ ها. در موقعیت‏ های بحرانی اغلب نیروهای امدادی، فعالیت‏های فنی و اجرایی بیش از هر چیز دیگری اهمیت دارند و متخصصان علوم انسانی و اجتماعی و تلاش‏ ها و قابلیت‏ های آنها نادیده گرفته می‏ شوند. اما در این جستارها نشان می‏ دهم که فاجعه ها را طبیعت خلق نمی‏ کند، بلکه همه‏ ی آنها محصول عملکرد ما انسان‏ها، نظام‏ های حکمرانی و تاریخ و فرهنگ هستند. درعین‏ حال فاجعه‏ ها پیامدهای بزرگ سازنده و ویرانگر اجتماعی و فرهنگی دارند. فاجعه‏ های جمعی درس‏ های مهمی به ما می‏ دهند، حتی اگر ما مایل یا آماده برای آموختن از آنها نباشیم. فاجعه ‏ها از درون فرهنگ‏ ها می‏ آیند و به ‏درون فرهنگ‏ ها سرریز می‏ شوند؛ فرهنگ‏ ها آنها را می‏ سازند و آنها نیز سازنده‏ ی فرهنگ‏ ها هستند. ما انسان‏ ها در تقلا برای نجات خودمان و معنادار ساختن زندگی در هنگام فاجعه‏ ها، فاجعه‏ ها را نیز معنا می‏ کنیم. این جستارها روایتی است از همین تقلاها و کشمکش‏ های مردم ما در جریان فاجعه‏ های بزرگی که در سال‏های اخیر مردم ایران درگیر آنها بودند. ویژگی سوم این جستارها این است که تمام جستارها در همان زمان وقوع فاجعه ‏ها نوشته شده‏ اند. خودم را در هنگام فاجعه‏ ها متعهد می‏ دانستم که به‏ عنوان انسان دانشگاهی و انسان‏ شناس تلاش کنم تا آنچه را می‏ دانم و در قلمرو دانش و اندیشه ‏ام هست برای مواجهه با این فاجعه‏ ها به‏ کار گیرم به این امید که شاید بتوانم کمک یا خدمتی هرچند کوچک برای کاهش رنج‏ های مردم سرزمینم انجام دهم.