خاندان اقبال پیشینة طولانی و درخور توجهی ندارد. «حاجی میرزا ابوتراب مقبل السلطنه»، مهم ترین عضو این خاندان است. خاندان اقبال، در دورة قاجارها، شان و اعتبار شایانی نداشت و فقط به دنبال وقوع کودتای سوم اسفند و حمایت های مستقیم و غیرمستقیم میرزا ابوتراب از شخص رضاشاه و در نهایت سلسلة پهلوی، موجبات ترقی و پیشرفت این خاندان در عرصة سیاسی، اداری و اقتصادی کشور فراهم شد. حضور مداوم «علی اقبال» در مجلس شورای ملی دورة رضاشاه و هم چنین «دکتر منوچهر اقبال» که از دورة سلطنت رضاشاه مورد عنایت او بود و با آغاز سلطنت محمدرضاشاه، بارها مقام وزارت یافت و حتی به مقام نخست وزیری رسید، حاکی از آن بود که شخص رضاشاه و به تبع آن محمدرضاشاه از عملکرد دو موضع خاندان اقبال در قبال سلسلة پهلوی رضایت خاطری تام داشتند. نگارندة کتاب حاضر، با نگرشی تحلیلی ـ تاریخی، روند شکل گیری و اهمیت یافتن خاندان اقبال در واپسین سال های عمر سلسلة قاجار و اوایل قدرت یابی و سلطنت رضاشاه پهلوی را مورد بررسی قرار داده و با ارزیابی تاریخی زندگی سیاسی اعضای مهم این خاندان، گوشه هایی از دلایل نام آور شدن آنان در دورة پهلوی را برای مخاطبان توضیح داده است. در پایان نیز تصاویری از این خاندان ارائه شده است.