انسان با فرهنگ و انسان توسعه یافته، مردم سالاری را به عنوان شیوة کنشگری اجتماعی و سیاسی برمی گزیند و زندگی در چنین فضایی است که غنای آفرینش های فرهنگی ـ هنری و دست یابی به مرتبه های بالاتری از توسعة انسانی و توسعة اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و حتی توسعه به معنای عمران و آبادی فیزیکی کشور را به بار می آورد. فرهنگ، مردم سالاری و توسعه، در چرخه ای پیش رونده، هم به وجودآورنده و تقویت کنندة یک دیگرند و هم برآیند یک دیگر؛ هم بر یک دیگر اثر می گذارند و هم از یک دیگر اثر می پذیرند. حذف یا تضعیف هرکدام از آنها، این چرخه و این فرایند را معیوب و حتی بی اثر می کند. کتاب حاضر، دربردارندة متن ویراستة یازده گفت وگو و سه میزگرد دربارة فرهنگ، مردم سالاری و توسعه است. طرف های گفت وگو و شرکت کنندگان در میزگردها از نخبگان و نام آوران هستند و با مقوله های یادشده، در عمل و از نزدیک سروکار دارند.