:همانند کوهستان ، محکم و استوار زندگی همان حکم را دارد : به تو چیزی را پس می دهد که از تو گرفته است...
همچون انعکاس صدای ما در میان کوه ها و این یک اتفاق نیست همه ی این ها، تمام و کمال و بدون کم و کاست بازگشت وجود ما هستند.
اگر قبول می کردم که شنیدن حقیقت تلخ اگر چه آزاردهنده، بهتر بود از دروغی که شنیدم و آرامم کرد. امروز اینجا نبودم . دروغی که خود باورش کردم .
من فقط نخواستم واقعیت را ببینم و قبول کنم شرایط امروز انعکاس صداهای گذشته و چشم های بسته ی من بر زندگی بود.