صالح عطایی با تسلط بر واژگان ترکی طرح رمان را جوری جلو میبره که هم از متن لذت میبری هم از سبک روایت آن. یکی از کتابهایی بود که بعد تموم شدنش افسوس خوردم که چرا تموم شد.