لازم است با والدینمان صلح برقرار کنیم. با این کار، نه تنها احساس آرامش میکنیم، بلکه اجازه می دهیم تعادل به نسل بعدی برسد. با محبت به والدین و کنار گذاشتن داستانهایی که مانع صلح بینمان می شود، احتمال بیشتری وجود دارد که از تکرار بی معنای رنج های نسلی جلوگیری کنیم.

وقتی احساسات را سرکوب کنیم، نادانسته روند شفایافتن را، که ما را به رهایی طبیعی می رساند، به تاخیر می اندازیم.

قوی‌ترین پیوند ما، پیوند با کسانی است که ما را به دنیا آوردند...گویی مهم نیست در چند سال گذشته،چه خیانت‌ها دیده‌ایم و به چه میزان بدبختی در خانواده وجود داشت :ما حتی بر خلاف میل خود در این ارتباط باقی می‌مانیم. آنتونی برانت «پیوندهای خونی»