ویرژیل شاعر روم باستان می‌گوید:«عشق بر همه چیز پیروز است» اگر عشق ما به اندازه کافی بزرگ باشد، رابطمان هر قدر هم که سخت باشد،مطمئناً به ثمر خواهد نشست.

هنگامی که یکی از والدین طرد می‌شود یا به او بی‌احترامی می‌شود، اغلب یکی از فرزندان با تکرار یکی از رفتارهای والدِ طرد شده، نماینده او خواهد بود. به این ترتیب کودک با رنجی مشابه، خود را به آن والد شبیه می‌کند. مثل این است که کودک می‌گوید:《 منم همین رنج رو به دوش می‌کشم تا مجبور نباشی تنهایی باهاش روبرو شی.》کودک با وفاداری رنج را به نسل‌ بعد انتقال می‌دهد و اغلب در همین نقطه متوقف نمی‌شود.

وقتی سعی می‌کنیم در برابر مسئله‌ای دردناک مقاومت کنیم، اغلب همان دردی را که میخواهیم از آن بپرهیزیم، طولانی تر می‌کنیم. این کار نسخه‌ای برای ادامه‌ی رنج است.