تعریف رایج و متداول از دموکراسی «حاکمیت مردم بر مردم و برای مردم» است. این تعریف به معنای آن است که دموکراسی، نظامی مبتنی بر قانون و نه حکومت فرد است. این وجه از دموکراسی، یعنی حکومت قانون، به حقوق شهروندی و تداوم و نظم اجتماعی منجر می شود و علاوه بر این، حد و حدود حکومت را نیز معین می سازد. به هر حال، دموکراسی دارای مفهومی ثابت نیست و در طول زمان بر حسب شرایط و مقتضیات متحول می شود. به طور کلی، استقرار دموکراسی هم چنان که نیازمند حکومت دموکرات با باورهای دموکراتیک است، محتاج شهروندانی آگاه، آزاد، صبور و پی گیر حقوق خویش نیز هست. بنابراین تحقق دموکراسی متضمن تمایل کافی سیاسی در میان نخبگان و مردم است. نگارنده در کتاب حاضر، ضمن اشاره به مسیر تحول دموکراسی از یونان باستان تاکنون، به انواع دموکراسی، فایده های آن، سود و زیان سرمایه داری، بازار برای دموکراسی و چالش های پیش روی آن می پردازد و در پایان نیز، نظام های انتخابی رایج را در جهان شرح می دهد.