احیای یاد عالمان پاک، سبب یاد کرد امامان و پیشوایان آنهاست و مایة اتمام نور آن عالمان که از ولایت موالی خود کسب فیض کرده اند. یاد عالمان گذشته وسیله ای است برای عمل به آنچه دربارة تشویق به هم زیستی و معاشرت با عالمان راستین و ترغیب بر سخن گفتن با آنها رسیده است. کسی که چشم خود را به زوایایی از سیرة بزرگان گذشته بدوزد، علم، عبادت، فضل و زهد آنها را می بیند؛ چنان که گویی خود با آنها معاشرت داشته و با ایشان انس ورزیده است. در این میان شیخ بهایی (953-1031 هـ . ق) از مشعل داران برجستة حوزة علم و دین است که آثار ماندگاری از خود به جای گذاشته است. کتاب حاضر حاوی برگردان انگلیسی خلاصه مقالات کنگرة بزرگداشت شیخ بهایی است.