بخشی از کتاب: در بین بسیاری از فیلسوفانی که استعمار را توجیه می کنند تا مرد سفید اروپایی شاد و خوشبخت زندگی کند ژیل دلوز سمت کشورهای استعمار شده می ایستد و از حق مسلم فلسطین میگوید از اینکه «آنچه فلسطینی ها پرتاب میکنند سنگهای خودشان است، سنگهای زنده سرزمینشان امروز به خوبی می دانم که چطور ابتدا ذهن به استعمار در می آید و بعد زمین و خاک تقدیم استعمارگر می شود. نه اینکه نباید فلسفه غرب خواند، اما سطل آبی باید ریخت بر باور اینکه مسیر اندیشه ما از مسیر اندیشه غربی میگذرد. فلسفه در غرب نسبتی با روح زمانه غربی دارد؛ روحی که جان مایه آن سلطه بر دیگری است و باید در این روح زمانه رخنه کرد تا عالمی جدید داشت و فلسفه و اندیشه ای جدید.