«حسنی» پسر دوست داشتنی ای بود که با پدر و مادرش زندگی می کرد. اما او عادت بدی داشت؛ این که بسیار پرخوری می کرد و به نصیحت های پدر و مادرش گوش نمی داد. تا این که یک روز پس از بازگشت از یک مهمانی دل درد شدیدی گرفت و به اشتباهش پی برد. حسنی تصمیم گرفت که دیگر پرخوری نکند تا همیشه سالم بماند. مخاطبان این داستان که در قالب شعر به چاپ رسیده است، گروه سنی «الف» و «ب» هستند.