در سالیان گذشته، این دره به گونه ای به روی آدمیان گشوده بود که همگان می توانستند از دره ها، گردنه ها و پرتگاه ها، و نیز از گردنه های یخ زده بگذرند و خودشان را به مرغزاران هموار برسانند؛ و در حقیقت مردم زیادی به آن سامان روی آوردند، دو رگه های پروای که همه از دست فرمانروای خودکامه و خونخوار اسپانیایی گریخته بودند. پس از آن فوران شگفت انگیز میندوبامبا روی داد، یعنی شبی در کیتو و به مدت هفده روز، و در پاگواچی آب به جوش آمد و هرچه ماهی در آب بود مرده بر سطح آب آمد که به کوایاکیل هم رسید. در سراسر سواحل اقیانوس آرام، رانش زمین و ذوب شدن سریع برفها و یخ ها در پی آمد و سیل جاری شد و یک سوی آراوکای باستانی قله کوه ریزش کرد و با صدایی چون صدای رعد فرو ریخت و سرزمین نابینایان را برای همیشه از دسترس آدمیان دور ساخت.
-از متن کتاب-