این کتاب مجموعه ای از داستان های مجزا است که در عین حال پیوندی درونی و شخصیت هایی واحد دارد .این داستان ها که با بیانی آمیخته به طنز نگارش یافته،  اثر نودار دو مبادزه (1984ـ 1928) نویسنده گرجستان است .کتاب، ماجرای  پسرکی یتیم است که با مادربزرگ خود زندگی می کند .وقایع داستان ها در دوران  جنگ جهانی دوم، رخ می دهد .(یکی از داستان های آن اشاره مستقیمی به جنگ ندارد) . نخستین داستان که عنوان کتاب از آن گرفته شده، ماجرای مدرسه رفتن "زوراب  واشالو میدزه "پسرک قهرمان و راوی داستان است .او دانش آموز بسیار شلوغ  و ناراحتی است .هیچ روزی را تا ساعت آخر در مدرسه نمی ماند ;از این رو، هر  روز مادربزرگش باید برای ادای توضیحات به مدرسه برود .تمام معلم ها از دست  او سخت شاکی هستند ;اما در عین حال هر سال قبول می شود، چرا که پسر باهوشی  است .یکی از ماجراهای این داستان تمارض "زوراب "است .او برای این که از کار  چیدن علف های مدرسه فرار کند، خودش را به بیماری می زند تا بتواند برای یک  هفته گواهی پزشک بگیرد، اما پزشک متوجه حیله او می شود و کاری می کند که  مجبور شود اعتراف کند سالم است .