عمری میان واجه‌ها و واژه‌ها گذشت، گاهی به شعر رسید و گاهی به عشق، گاهی به رنج کشید و گاهی سرشک. اکنون از دل آهن به آهینه‌ای رسیده‌ام که شراب چهل سالگی‌ام در آن پیداست.
به راستی، چه از دست ادبیات بر می‌آید؟ بسیار بودند شاعرانی که از ظلم ظالمان سرودند و وطن‌فروشی را ذم و نکوهش کردند؛ اما چه شد؟ عدالت گسترش یافت یا دیگر نشانی از وطن‌فروشی دیده نشد؟! دزدان دانا کم شدند یا مردمان ستم‌دیده؟ وظیفه ادبیات چیست؟
تمامی این پرسش‌ها و بسیاری از پرسش‌های اساسی دیگر در جلد نخست این کتاب پاسخ داده شده است.