سعادت انسان در گرو اعتقاد صحیح و عمل صالح است که بدون شناخت دست یافتن به این دو امر مهم ممکن نیست. در میان شناخت های گوناگون، آگاهی انسان نسبت به خود اهمیت فراوانی دارد. آدمی با شناخت خود به فقر وجودی اش پی می برد و از رهگذر آن به شناخت آفریدگار می رسد. انسان بر اساس تفسیری که از خود و ساحت وجودی و امکانات معرفتی خویش دارد به تفکر در جهان هستی می پردازد. بدین سان پاسخ گویی به پرسش های اساسی در حوزه آغاز و انجام انسان، فلسفه حیات و چگونگی دستیابی به سعادت همگی بر اساس شناخت انسان ممکن می شود. کتاب حاضر سعی دارد به تبیین ضرورت و فواید دین، اعجاز قرآن کریم و انسان شناسی با رویکرد خداشناسی بپردازند.