ویلیام: نمی دونم. برام مهم نیست. این سوال بی موردیه، سوال احمقانه ایه. حوصله ام رو سر می بره. سوال بعدی لطفا. سوال بعدی لطفا. سوال بعدی لطفا.  این به خاطر مامانم بوده؟ نه. به خاطر بابام بوده؟ نه. به خاطر داداشم بوده؟ نه. به خاطر مدرسه ام بوده؟ نه. به خاطر معلم ها بوده؟ نه. به خاطر لیلی بوده؟ نه. به خاطر موزیک هایی بوده که گوش می دادم؟ نه.به خاطر فیلم هایی که دیده م؟ نه. به خاطر کتابهایی بوده که خوندم؟ نه. به خاطر چیزهایی بوده که تو اینترنت دیدهم؟ نه.ویلیام کاغذ را خط خطی می کند و خودکارش را زمین می گذارد.ویلیام: این کار رو کردم چون می تونستم. این کارو کردم چون بدجوری حال می داد.