تحلیل گفتمان سیاسی به عنوان یک حوزه میان رشته ای یکی از شاخه های تحلیل گفتمان در معنای عام است که به موضوع کیفیت تکوین امر سیاسی در بستر زبان می پردازد. امر سیاسی در این صحنه نمایش بر پایه قواعد گفتمان سیاسی مفصل بندی، بازنمایی و شبیه سازی می شود. در این معنا، سه عرصه امر سیاسی، امر گفتمانی و امر اجتماعی در اندراج با یکدیگر دیده می شوند. اثر پیش رو دربردارنده ده متن مرجع و برگزیده در حوزه نظریه تحلیل گفتمان سیاسی ( و به ناگریز تحلیل گفتمان اجتماعی) است. در منطق این نظریه پردازان، علوم سیاسی با حوزه تجربی سیاست سروکار دارد و نظریه سیاسی قلمرو فیلسوفان و نظریه پردازانی است که نه واقعیت ها و هست های «سیاست» بلکه ذات، سرشت و ماهیت «امر سیاسی» را مورد واکاوی و تبیین قرار می دهند اگر بخواهیم چنین تمایزی را به شیوه ای فلسفی بیان کنیم، شاید بتوانیم از میراث هایدگر وام بگیریم؛ سیاست ناظر بر سطح «اونتیک» است و امر سیاسی معطوف به حوزه «انتولوژیک».