ارض ملکوت، از آثار کلیدی و مبنایی هانری کربن است. موضوع بحث آن عالمی است که در میانه عالم معقول محض و عالم محسوس محض قرار دارد، و این همان عالم مثال است که در اندیشه ایرانی، چه ایران مزدایی و چه ایران شیعی، فراوان درباره اش بحث شده است. اعتقاد به این عالم راه را بر بسیاری از تعارض های به ظاهر ناگشودنی و نزاع های بی حاصل در عرصه دین و اندیشه می بندد. در این اثر نشان داده شده است که چگونه «افلاطونیان پارس» درهمیشه تاریخ تا به امروز در عرصه پیکار برای کشف این عالم و بهره گیری از آن، حضور کارآمد داشته اند و بشریت امروز می تواند بر مبنای دستاوردهای آنان این «قاره گمشده» را بازیابی کند.